İzmir'in o'su bu'su şu'su :)

Esselamu aleykum,

Dün belki de bu yazın son gezisini gerçekleştirmiş oldum, çok sevdiğim arkadaşlarımla beraber alelacele planladığımız İzmir gezimizi yaptık. Daha önce hiç gitmemiştim İzmir'e, gitmeyi de çok istemiştim ama nasip olmamıştı bir türlü, komik ilklerle beraber çok keyifli bir gezi oldu bizim için. İlk kez trene bindim mesela, aslında gezimiz günü birlik olduğu için otobüs daha mantıklıydı ama ben ve aramızdan hiç trene binmeyen diğer arkadaşım bunda ısrar edince, diğerleri de kırmadı sağolsunlar ve yaklaşık 4,5 saatlik tren yolculuğuyla İzmir'e vardık. Çok farklı ve şirindi :) Biz 4'lü grup çok dikkat çekiyorduk trende, yaşlı amcalar teyzeler hep gözleri üzerimizdeydi, malum 4 kız çok da uslu durduğumuz söylenemez tabi :)  Yolcu alıp-bıraktığımız istasyonlar, küçük kasabalar, güler yüzlü insanlar, birilerinin uğurlanması, kavuşmalar... Çok keyif aldım gerçekten, ama bir daha yapar mısın derseniz, vaktim varsa neden olmasın :)

İzmir çok güzeldi, sadece denizinin olması bile bize yetecek bir nedendi zaten orayı sevmemiz için :) İş yoğunluğu ve stresimizi o serin sulara bıraktık, hava yakmayan bir güneşle beraber hafif rüzgarlıydı, tam gezmelik bir havaydı yani, bizi orada gezdiren arkadaşımız da çok şanslı olduğumuzu, güzel bir zamanda gittiğimizi söyledi. Ama her yerde bu kadar şanslı değildik tabi :) Mesela vapurda içecek dağıtan amcanın bizim arkadaşlardan birinin ayağına takılarak bir diğer arkadaşımızın üzerine içecekleri tepsisiyle boca etmesi çok da şirin değildi tabi, kendimiz ettik kendimiz bulduk hesabı güldük geçtik :) İzmir'de en sevdiklerim kumrular ve martılardı, insanlarına bir şey söyleyemiyorum... Farklı türleri birlikte barındıran bir şehir gördüğüm kadarıyla ve birbirlerine karşı çok da ön yargısız gibi görünmediler bana...

Kemeraltına alışveriş için gittiğimizde her satıcının, çantalarınıza cüzdanlarınıza dikkat edin, kapkaç türü olaylar çok olur burada diye uyarı çekmesi bizi biraz ürküttü :) ama şükür hiç bir vaka olmadı. 

Bizi orada gezdiren arkadaşımız da İzmir'in yerlisi olmadığından her yeri o da başkalarına sorarak buldu ve bu biraz zaman kaybına neden oldu :) Ama yine de kafamızda planladığımız gezi planını çok da şaşmadık elhamdülillah, en yakın zamanda tekrar görüşmek ümidiyle diyerek veda ettik İzmir'e. Otobüste bir film izleyeyim köşemde yorgunluğun üstüne dedim, severek izlediğim filmlerden biri vardı, onu açtım ve hüngür foşurt ağlayarak sonlandırdım yolculuğu :) N'apayım hüzün benim mizacımda var, keyif aldığım şeyleri bile ağlayarak sonlandırabiliyorum evet.

Bugün 2 günlük yorgunluğun üstüne işe gelince, an itibariyle anca açabiliyorum gözlerimi ve kendime geliyorum, her şeyin bir bedeli var değil mi... :)

Hepinize keyif ve hayır dolu bir hafta dilerim, 

yakmayan bir güneş ve serinleten yağmur dileklerimle..