Sır..

Sevmiyorum küçük bir çocuğun dudak bükerek, kızgın, sinsi bakışlarla, bir yandanda annesini süzerek: "babam anneme naptı biliyomusun?.."
Hemen ardından annenin aceleci ve kızgın tavırlara "bu aramızda sırdı, başkalarının yanında anlatmamanı söylemiştim :?" nağmeleriyle çocuğu susturma çabalarını ve karşıdakininde neye uğradığını şaşırarak eveleyip geveleme durumlarını:"Tabi bak annen doğru söylüyor, aile içinde yaşanan olaylar başkalarına anlatılmaz.."

Aman ne güzel kimse duymadı.. "O" hariç... küçücük bir çocuğun kalbinde ne gibi yaralar açabilir bu olaylar, neden düşünmüyor anne ve babalar... Onlar sadece usta bir oyunculukla yaşanılanların sır olduğunu anlatmayı ve çocuğun bunu olgunlukla karşılamasını beklerler.. Ne mi bu yaşananlar tabiki şiddet ve kavga...

Neden asıl görmemesi, duymaması gereken kişiden değilde etraftakilerden çekinir bu insanlar hiç anlamam.. Halbuki en çok onu yaralar..

Gör/ülme/yesi manzaralar..